Osmanlı-Türkiye sinema tarihi hakkında üç yeni kitap

Sinema’nın Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerindeki erken tarihi uzun yıllar boyunca anekdotçu ve rivayetçi bir bakış açısıyla yazıldı. Ancak son 10-15 yıl içinde Dilek Kaya, Ali Özuyar, Nezih Erdoğan ve Özde Çeliktemel Tomen gibi araştırmacıların çalışmalarıyla bu manzara değişmeye başladı ve anekdotçu-rivayetçi bakış açısı yerini olgu ve süreçlere odaklanan, arşiv belgelerine dayalı yeni bir yaklaşıma bıraktı. 2017 yılının ortalarından itibaren yayınlanan üç kitap, bu yeni yaklaşımın somut örneklerini oluşturuyor. Ali Özuyar’ın, 1895-1922 dönemine odaklanan Sessiz Dönem Türk Sinema Tarihi kitabı (Yapı Kredi Yayınları) sinemanın Osmanlı’daki ilk yıllarında belirleyici olan süreç, aktör ve kurumlara ilişkin bir çeşit monografi niteliğinde. Nezih Erdoğan, Sinema’nın İstanbul’da İlk Yılları kitabında (İletişim Yayınları), sinemayı modernite ve seyir bağlamlarında ve İstanbul ölçeğinde ele alıyor. İki kısımdan oluşan kitabın ikinci kısmını kapsamlı bir sözlük oluşturuyor. Süleyman Beyoğlu’nun İmparatorluktan Cumhuriyete Türk Sineması kitabı ise görece daha geniş bir zaman dilimine odaklanarak (1895-1939) sinemanın sadece İstanbul’a değil taşraya nasıl geldiğini de detaylandırıyor.

http://kitap.ykykultur.com.tr/kitaplar/sessiz-donem-turk-sinema-tarihi-1895-1922

https://www.iletisim.com.tr/kitap/sinemanin-istanbulda-ilk-yillari/9518#.XFn43y2B3MI

http://www.dergah.com.tr/kitaplar/imparatorluktan-cumhuriyete-turk-sinemasi-1895-1939